Verhaal
De oorlog was als een vuur door het land gespreid en heeft veel vernield. Haast iedereen heeft wel bekende en/of familie verloren.
Levensmiddelen zijn schaars geworden, de velden zijn onbewerkbaar.
De tijden zijn hard.
Xaver en Xena staan voor de tochtige deur van het kasteel.
In het zwakke fakkellicht kijken ze hoe de loopbrug met knarsende kettingen wordt neer gelaten. Met een doffe harde knal ploft de loopbrug op de grond, een stofwolk waait de kettingen rammelen nog wat na en toen was het stil...
Vaag zien ze een grote gedaante verschijnen aan de andere zijde van de loopbrug, met de fakkel in zijn hand, liep hij hen tegemoet, hij wuifde en zei: "Kom binnen Xaver en Xena, de Prins wacht op jullie."
Zonder nog een woord te zeggen draait hij zich om en loopt voor hen uit.
Xaver had het koud.
Zijn hand houdt het heft van zijn zwaard stevig vast, het zwaard dat hem zo goed had geholpen al die jaren. Voor de prins waren ze de oorlog ingetrokken. Twee jaar lang moesten ze afzien in angst en vertwijfeling, twee jaar lang hebben ze moeten toe zien hoe familie en vrienden stierven door de harde oorlog.
Wat zou de prins van hun willen?
Via duistere gangen kwamen ze in een beter verlichte ruimte.
Xaver bleef plots staan, de Prins strekte zijn arm en zei: "Geef me je zwaard".
De prins zag dat Xaver twijfelde en sprak verder: "Ik weet dat het zwaard trouw heeft gediend, maar de oorlog is voorbij je hebt hem niet meer nodig",
Xaver pakte het zwaard en gaf het aan de Prins.
"De prins sprak tot Xaver. Er wacht een grote opdracht op je, welke je zonder je zwaard moet doen. Door de oorlog hebben wij al het land terug gekregen, het land welke door onze voorouders al eeuwen in bezit was.
Nu is de tijd gekomen om dit land weer te laten leven.
Met deze oorkonde heb je toestemming om een nieuw dorp te bouwen, handel te drijven, en landbouw en veeteelt te beginnen. Doch denk eraan, alleen ben je niks. Zoek volgelingen en wijs nooit je buren af. Hier, neem deze buidel en het paard welke bij de poort klaar staat. Rij naar het westen van het land en hef nooit meer een zwaard.."
Xaver en Xena zaten diep gebogen, het bleef stil. Xaver keek omhoog ze waren alleen met de man die hen binnen had gebracht.
Was de prins net niet hier?
Was het een verbeelding?
Xaver zijn zwaard was weg, voor hem lag een rol papier en een zak vol blinkende munten.
Toen Xaver en Xena weer bij de toegangspoort waren kregen ze een paard en proviant voor 4 dagen. Achter hun sloot de poort al knarsend. In de duisternis van de nacht verdwenen Xaver en Xena richting het westen des lands....